Vanmiddag las ik in de pers dat VZ Westerkwartier had besloten het ingediende initiatiefvoorstel mbt de MTB-route, zoals het vanavond op de agenda stond, weer in te trekken. Dat getuigt van weinig respect voor de raad en het college (incl. de eigen verantwoordelijke wethouder), die er immers al de nodige tijd in hebben gestoken en het komt de vóór- noch de tegenstanders van het MTB-traject ten goede. Dat initiatiefvoorstel, gericht op het terugdraaien van een besluit van de raad van Zuidhorn in 2018, kwam op zich al als een verrassing, maar de intrekking ervan is helemaal merkwaardig. Je zet iets op de agenda van de raad om het met de raad en het college te bespreken en trekt het niet weer in voordat je dat hebt gedaan. Maar kennelijk was het VZ daar helemaal niet om te doen en ging het er om lawaai te maken voor eigen politiek en electoraal gewin, zo vlak voor de verkiezingen. Een één-tweetje met de pers, die zich daar kennelijk voor wilde lenen.
Ook de procedure waarmee dit voorstel überhaupt op de agenda van de raad is gekomen, geeft voeding aan die gedachte. Waarom zouden we het initiatiefvoorstel juist nu moeten bespreken, net nadat de rechter uitspraak heeft gedaan ten nadele van de tegenstanders en het beroep tegen die uitspraak is ingesteld? Waarom is dit voorstel niet in het FvO aan de orde gesteld en vervolgens ter voorbereidende bespreking in een raadsoverleg aangeboden, zoals we dat met andere voorstellen ook doen? Dan was er voldoende ruimte geweest voor inspraak van betrokkenen en dan hadden we dáár kunnen concluderen dat het voorstel niet rijp is voor behandeling in de raad. Je moet wel lef hebben om je eigen voorstel langs deze oneigenlijke weg op de raadsagenda te krijgen (en er nog oneigenlijker weer af te halen) en dan in dat voorstel zelf aan te voeren dat een voorstel van 4 jaar geleden procedureel niet juist is ingediend.
Mijn fractie is op zich heel blij met belangstelling vanuit de raad voor de kwaliteit van de gemeentelijke besluitvorming en dan in het bijzonder natuurlijk de besluitvorming door de raad zelf. Als je van burgers eist dat ze normen in acht nemen, dan moet je als overheid ook zelf volgens de regels handelen en misschien zelfs nog wel véél zorgvuldiger zijn. In de afgelopen drie jaren zijn er zeker situaties geweest waar we als raad scherper hadden kunnen zijn op onze besluiten, bijv. toen we een algemeen belang besluit hebben genomen met betrekking tot de exploitatie van sporthallen. Dat besluit had tot gevolg dat de gemeente een groot geldbedrag heeft moeten betalen aan een specifieke ondernemer en we lopen het risico dat de beurs nogmaals moet worden getrokken. Het besloten debat daarover noemde de fractie van VZ destijds ‘tijdsverspilling’ en de fractie stemde tegen het voorstel om dat schadelijke besluit in te trekken. Later kwam VZ daar net zo makkelijk weer op terug door zeer kritische vragen te stellen over de deal met de desbetreffende ondernemer. Dat had je ook eerder kunnen verzinnen, zou je zeggen.
Dat terugkomen op eerdere besluiten is een zich herhalend thema bij VZ, zo blijkt vanavond voor de zoveelste keer. Of het nu ging om afvalinzameling of verhoging van belastingen, VZ stemde steeds in en kwam daar dan meteen (met een terugkrabbelende stemverklaring in de zin van ‘maar we zijn eigenlijk tegen’) of later (met suggestieve vragen en bijdragen) weer op terug alsof het allemaal niet aan VZ had gelegen. Alsof VZ niet de grootste fractie is en alsof VZ niet in het college is vertegenwoordigd. En met het initiatiefvoorstel mbt de MTB-route wilde VZ opnieuw terugkomen op een besluit. Niet een besluit van VZ zelf en zelfs niet een besluit van deze raad, maar van de raad van Zuidhorn. Nou is het in het algemeen verstandig om heel terughoudend te zijn met het terugdraaien van democratisch genomen besluiten. Je schaadt met dat terugdraaien niet alleen het aanzien van de politiek, maar maakt ook inbreuk op de rechten van burgers die er op mogen rekenen dat die besluiten ook daadwerkelijk worden uitgevoerd. Juist door dat terugdraaien handel je onrechtmatig en maak je van de gemeente een onbetrouwbare partner.
Maar goed, nu heeft VZ dus besloten het voorstel tot intrekking van het MTB-besluit ook zelf weer in te trekken voordat we erover hebben kunnen praten. Had VZ trouwens een punt met dat voorstel? Klopt het dat de gemeente en in het bijzonder de toenmalige burgemeester en raad steken hebben laten vallen? Nee, in de verste verte niet, zoals het college ook helder aangeeft in zijn reactie op het voorstel. Ik heb aan die reactie nu weinig meer toe te voegen, want het voorstel is immers van tafel. GroenLinks heeft destijds overigens tegen het voorstel voor de MTB-route gestemd omdat zo´n mountainbikeroute inbreuk maakt op de natuurwaarden van het Johan Smitpark en ook anderszins belangen van medegebruikers en omwonenden in het gedrang kan brengen. Groenlinks heeft dus een andere afweging gemaakt dan het toenmalige college en dan de meerderheid van de raad, maar dat betekent niet dat we vinden, dat de gemeente, het college of de andere fracties er een potje van hebben gemaakt, zoals VZ suggereert. Er is er maar één die er nu een potje van maakt en dat is VZ zelf.
VZ wilde met het voorstel het vertrouwen in de gemeentelijke overheid herstellen en de tegenstellingen in de samenleving overbruggen, zo lees ik, maar dat heeft het voorstel zeker niet gedaan en de intrekking ervan al helemaal niet. Integendeel: het draagt bij aan het opleven van gevoelens van onvrede, zet partijen verder tegen elkaar op en schaadt het aanzien en de positie van de gemeente. En door ook dít voorstel nu weer in te trekken, brengt VZ de gemeente en de raad nog verder in diskrediet. Dat is een harde en teleurstellende conclusie, die ik niet met vreugde trek. Het begon na de verkiezingen met de onverhoedse en ongefundeerde kritiek van VZ op de nieuwe ambtelijke organisatie en het eindigt nu, vlak voor de verkiezingen, met deze ontijdige en ongegronde aanval op het gemeentebestuur, een bestuur dat het volgens VZ niet alleen toen, maar ook nu helemaal fout zou hebben gedaan. Ik had gehoopt dat we na ruim 3 jaar gemeente Westerkwartier een paar stappen verder zouden zijn, maar op deze manier komen we er beslist niet.
Maar er is hoop, zoals net wel is gebleken bij de constructieve samenwerking rond de Omgevingsvisie, ook vanuit VZ. Gelukkig maar. Ik hoop dat die weg van constructieve samenwerking na de verkiezingen verder kan worden bewandeld.